باران‌های اسیدی از گازهای سولفور دی اکسید و از خانوادهٔ نیتروژن اکسید که از دود اگزوز اتومیبلها و کارخانجات ایجاد می‌شود، بوجود می‌آید. این گازها در اتمسفر زمین با بخار آب واکنش داده و اسیدهایی مانند سولفوریک اسید و نیتریک اسید را تشکیل می‌دهند.

 اثرات باران‌های اسیدی

اسیدی می‌تواند با از بین بردن جانوران ضعیفی مانند پلانکتون‌ها و بی مهرگان و گیاهان بر زنجیرهٔ غذایی جانداران تأثیر گذارد. البته خاک زمین تا حدی خاصیت بازی داشته و می‌تواند مقداری از اسید حل شده در خود را خنثی کند، اما این مقدار معمولاً برای باران‌های اسیدی جوابگو نیست.

شاید بتوان گفت که جنگل‌ها بیشتر از دیگر اکوسیستم‌ها در معرض خطر باران‌های اسیدی هستند. به این دلیل که باران‌های اسیدی به راحتی با از بین بردن برگ درختان و گیاهان به طور مستقیم در اکوسیستم جنگل تأثیر می‌گذارد و به تدریج آن را نابود می‌کند. همچنین جنگلهایی که در ارتفاع‌های بلند از سطح دریا قرار دارند، در تماس با بخار اسید (ابر اسیدی) از بین می‌روند. باران‌های اسیدی حتی با حل کردن مواد معدنی و فلزات به تخریب ساختمان‌ها در شهرها کمک می‌کنند و حتی می‌توانند باعث از بین رفتن رنگ اتومبیل‌ها و حتی ضعیف شدن بدنه آنها در برابر ضربه شوند. (البته با رنگ کردن مکرر اتومبیل می‌توان از آن جلوگیری کرد !) همانطور که گفته شد باران اسیدی زیان‌های زیادی را در برخواهد داشت، این در حالی است که شما براحتی زیر باران‌های اسیدی راه می‌روید بدون اینکه احساسی از اسیدی بودن آن داشته باشید. باران‌های اسیدی شاید به طور مستقیم به انسان تأثیر نگذارد (انسان حتی می‌تواند در استخری اسیدی با pH ۵٫۰ شنا کند بدون اینکه آسیبی ببیند) ولی با از بین بردن دیگر اکوسیستم‌ها حتماً خود انسان است که در آخر زیان می‌بیند.